- اسلام
- قرآن
- پیامبر(ص) و اهل بیت(ع)
- شیعه
- خانواده
- ادیان و مذاهب
- پرسش ها و پاسخ ها
- کتابشناسی
- کتابخانه
- چندرسانه ای
- زمان مطالعه : < 1 دقیقه دقیقه
- 0 نظر

امام جعفر صادق(علیه السلام) در روایتی میفرماید:
روزی سه زن جهت شکایت از همسرانشان حضور پیامبر گرامی اسلام(صلّی اللّه علیه و آله و سلم) شرفیاب شدند. اوّلین نفر از ایشان اظهار داشت: ای رسول خدا! شوهر من گوشت نمیخورد. دیگری گفت: شوهرم از بوی خوش استفاده نمیکند. سوّمی هم عرض کرد: شوهرم با من نزدیکی نمیکند. رسول اکرم(صلّی اللّه علیه و آله و سلم) از شنیدن این سخنان، بسیار ناراحت شد؛ از خانه بیرون آمد و در حالی که بر اثر شدت ناراحتی، عبایش به زمین کشیده میشد، به سمت مسجد حرکت نمود. پس از وارد شدن به مسجد در جمع أصحاب، بالای منبر رفت و بعد از حمد و ثنای الهی، خطاب به مردم چنین فرمود:
«چه شده است که (گروهی از) یاران من، گوشت نمیخورند و عدّهای بوی خوش استعمال نمیکنند و بعضی دیگر، با زنان خود هم بستر نمیگردند؟! «أَمَا إِنِّی آکُلُ اللَّحْمَ وَ أَشَمُّ الطِّیبَ وَ آتِی النِّسَاءَ فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی»؛ بدانید که من، گوشت میخورم و بوی خوش استفاده میکنم و با زنان خود، همبستر میشوم. پس هر کس از روش من (در زندگی) روی گردان باشد، از من نیست(از او بیزار خواهم بود).
منبع: محمد بن یعقوب کلینی؛ اصول کافی؛ ج۵ ص۴۹۶ ح۵