امام حسن(علیه السلام) فرمودند: در یکی از شبهای جمعه، مادرم را دیدم که در محراب عبادت ایستاده بود و همواره نماز مىگذارد و در رکوع و سجود بود تا شب به صبح رسید. شنیدم که براى زنان و مردان مومن، با ذکر نام آنها دعا مىکند و هر چه بیشتر براى آنها از خداوند در خواست مىکند اما براى خود دعا نمىکند! عرض کردم: مادرجان! چرا براى خود دعا نمىکنى همانگونه که براى دیگران دعا مىکنى؟!
فرمود: فرزندم! اول همسایه، بعد اهل خانه.