یکی از کارها و سنتهایی که رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) انجام میداد و بدین وسیله برای کودکان، شخصیت قائل میشد، این بود که گاهی به احترام کودک، از جای خود برمیخاست و در هر صورت، به کودک احترام میگذاشت و عملا به مردم درس «پرورش شخصیت کودکان» را میآموخت.
روزی پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) نشسته بود. امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) وارد شدند. حضرت به احترام آنان، از جا برخاست و به انتظار ایستاد. چون کودکان در راه رفتن ضعیف بودند، قدری طول کشید. بدین جهت، پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به سوی آنان رفت و از آن دو، استقبال نمود. آغوش خود را گشود و هر دو را بر دوش خود سوار کرد و به راه افتاد و فرمود: «فرزندان عزیزم! مرکب شما خوب مرکبی است و شما چه سواران خوبی هستید».